Բայց վերջերս վիճակագրական տվյալներից պարզ դարձավ մի փաստ, որը ստիպեց ինձ գրեթե գցել ձեռքիցս թեյի բաժակը եւ տնից դուրս չընկելու համար` հեռու կանգնել լուսամուտից:
ՀԱՅԱՍՏԱՆԸ ՈՍՏԻԿԱՆՆԵՐԻ ԵՐԿԻՐ Է:
Աշխարհում ոչ մի տեղ, նույնիսկ ամենաջունգլիում կամ ամենասադամհուսեյնում չկան բնակչության թվի հետ համեմատած այսպիսի մեծ թվով ոստիկաններ: Մեզ մոտ սա մասսայական բնույթ է կրում: Հասկանալու համար պետք է ուղղակի դուրս գալ որեւէ մեծ փողոց եւ տեսնել, թե ինչքան շատ են նրանք,ինչքան "համատարած" են:
Նրանք ամենուր են: Էլ այս տիպի գլխարկով, էլ այն տիպի գլխարկով, այն տիպի բաճկոնով, այս տիպի բաճկոնով, տղա-աղջիկ, ահել-ջահել: Ի՞նչ են անում նրանք:
Ես չեմ ուզում հավատալ, թե այս համազգեստավոր ընտրազանգվածի առաքելությունը ողջ օրը դրսերում թրեւ գալն է այն դեպքում, երբ կան լիքը չբացահայտված հանցագործություններ, ես ուզում եմ հավատալ, որ այս տղա-աղջիկ, ահել-ջահելները ինչ-որ կարեւոր բան են անում, ասենք` որեւէ կորած իր են փնտրում, միգուցե այլմոլորակայինների հետքեր կամ` հաշվում են գետնի սալահատիկները եւ ասֆալտի մեջից երեւացող քարի հատիկները... Գարունը գա` կարող են հաշվել նաեւ ծառերի տերեւները կամ որեւէ խորհրդանշական բան, օրինակ` աղբարկղերը:
Նայում ես այդ մարդկանց ու չգիտես էլ ինչ մտածես: Ուղղակի մենթերի այսպիսի բազմությունը լրացուցիչ մոտիվացիա է երկրից չարտագաղթելու համար. բա հո չե՞նք գնա երկիրը թողնենք սրանց:
Նկարի աղբյուրը` http://hra.am/hy/tag/torture
No comments:
Post a Comment