Այսքան խորանալ չէի ուզում:
Ուզում էի պարզել խնդրի արմատները: Շատ ուշադիր եմ լինում մարդկանց խոսքի մեջ այս ամենին վերաբերող թեմաներին, ինքս եմ հարցեր տալիս, փորձում հասկանալ: Եւ, կարելի է ասել, հասկացել եմ: Պետական-ոչ պետականի հարաբերակցությունը ակտուալ է խորհրդային ժամանակաշրջանից: Դա է վկայում այն, որ այժմ այս տերմիններն ավելի շատ օգտագործում են տարեց մարդիկ: Չէ՞ որ Սովետում նորմալ էր ինչ-որ պետական (իսկ ուրիշ պարզապես չկար) գործարանում աշխատելիս գործարանի կեսը թալանել-բերել տուն: Իսկ ուրիշի, ասենք` հարեւանի մասնավոր ապրանքը թալանել չէր կարելի: Գործարանը ոչ ոքինն է, հարեւանինը հարեւանինը, Կեսարինը Կեսարինը:
Ու այս մարդկանց ժառանգների մոտ էլ է մնացել պետական-ոչ պետական տերմինալոգիան: Օրինակ` պետական հաց. ի նկատի ունեն ոչ թե անհատի կողմից թխված, այլ որեւէ մեծ գործարանում արտադրված: Պետական հագուստ. ի նկատի ունեն որեւէ ֆիրմայի համազգեստը: Պետական տեղ աշխատել. շատերը սրա տակ հասկանում են պարզապես որեւէ տեղ գրանցված աշխատելը: Եւ այսպես շարունակ:
Փաստորեն` աշխարհի սովորական բաժանումներից բացի` սեւ եւ սպիտակ, Արեւելք եւ Արեւմուտք, թուրք ու հայ, հրեա ու արաբ, ֆուտբոլ եւ բասկետբոլ, "Ռեալ" ու "Բարսելոնա", կա նաեւ պետական-ոչ պետական բաժանումը: Իսկ այս թեյը, որը ես հիմա խմում եմ, գնել եմ տուփով փաթեթավորված, ուրեմն այն պետական է, իսկ եթե մյուս թեյից խմեի, որն առնում եմ գրամով` կլիներ ոչ պետական: Բա...
Նկարի աղբյուրը` http://alexfoto.com.ua/show.php?id=ruberoid
No comments:
Post a Comment