Փորձնական ուղևոր

Սա մեթոդ է: Փորձելը մեթոդ է: Ինչպես կարող ես իմանալ՝ համո՞վ է արդյոք պանրով ու մուրաբայով բուտերբրոդը, եթե չսարքես ու չփորձես:
Համով է: Սակայն ամեն ինչ կախված է պանրից ու մուրաբայից: Ու կրկին գտնում ես ճիշտ տեսակներն ու համադրությունները փորձի  միջոցով: Փորձը, փորձը և միայն փորձը կարող է օգնել սովորական մահկանացուներիս բացահայտել նորանոր երևույթներ, բուտերբրոդներ և աշխարհներ: Մինչև ես չորձեցի պատրաստել լոռի պանրով և թուզի մուրաբայով բրդուճը, չգիտեի, թե ինչպիսի համեղ ուտեստ կարող է ստացվել այդ բաղադրիչներից: Մինչև դոկտոր Օլիվեր Օրբելին չփորձեց տեղադրել մարդու ուղեղում VX 96622 բակտերիան, մարդկությունը չիմացավ, որ հնարավոր է վերակենդանացնել թարմ հանգուցյալներին և օգտագործել նրանց ոչ բանական մարմինների ուժը գյուղատնտեսության մեջ: Ու մինչ Անդրանիկ Իսրյաելյան անունով պարապ-սարապի մեկը չփորձեց կատարել իր արտառոց ու անհեթեթ փորձը, մենք չիմացանք մեզ պարուրող զուգահեռ աշխարհների մասին:
Ես էլ փորձեմ վերականգնել Անդրանիկ Իսրաելյանի փորձի խրոնիկան՝ մատուցելով այն հնարավորինս հետաքրքիր և հակիրճ կերպով: Ուստի բերեմ մի հատված այս խելագար Անդրանիկի օրագրից, որն արված է նրա կատարած փորձից երկու օր առաջ՝ մարտի 3-ին:

"...Մոտենում է  նշանակված օրը, և ես ավելի  անհանգիստ եմ դառնում:  Իմ գծագրերն ակադեմիայում ուշադրության չարժանացան: Զուգահեռ աշխարհների ալիքային գրաֆիկաների մասին պրն. Սարյանն ասաց, որ դրանք զուտ տեսական են, և առողջ գիտակցությունը չի կարող հավատալ նման ֆանտաստիկայի: Ես պատասխանեցի նրա կողմից պաշտելի Էյնշտեյնի խոսքերով՝ առողջ բանականությունն ասում է մեզ, որ երկիրը տափակ է: Պրն. Սարյանը հեռացավ  առանց պատասխանելու:
Եվ այսպես՝ մնացել է երկու օր,  և ես լի եմ վճռականությամբ":

Երբեմն չկա ավելի հաճելի զբաղմունք քան նմանատիպ օրագրերի ընթերցումը: Մանավանդ եթե ընթերցումը զուգակցվում է կաղամբով ու խաշած խտացրած կաթով աղցանով՝ իհարկե շաղախված հալվայի փշրանքով: Ու ինչու՞ է, հարցնում եմ, նման հրաշքի անունը "աղցան": Բայց շարաունակեմ ներկայացնել որոշ փաստեր, որոնք նախորդում էին Անդրանիկ Իսրաելյանի կատարած փորձին: Մարտի երեքին՝ փորձից երկու օր առաջ, Անդրանիկն արդեն տեղադրել էր մի N ավտոկայանում տասից ավելի տեսախցիկներ, որոնք ի վիճակի էին ոչ միայն նկարահանել Արտաշատ մեկնող ավտոբուսը բոլոր ռակուրսներից, այլև հսկել տվյալ ավտոբուսի կայանման վայրին հարող տարածքի ամեն մի սանտիմետրը: Բացի այս անչափ կարևոր գործողությունից, Անդրանիկը հասցրել էր զրուցել ավտոբուսի վարորդի հետ, իմանալ որոշ հետաքրքիր դետալներ:
 Կրկին բերեմ հատված Անդրանիկի օրագրից: Գրառումը կատարված է արդեն մարտի չորսին:

"...Կրկին եղա ակադեմիայում և պատմեցի նրանց պատրաստածս փորձի մասին: Ինչպես և սպասում էի, ինձ ծաղրեցին: Բա իհարկե...
Ես պատմեցի նրանց ավտոբուսի վարորդի հետ տեղի ունեցած զրույցիս մասին, որտեղ վարորդն ասում էր, որ իր ողջ պրակտիկայի ընթացքում չի եղել և ոչ մի դեպք, որ շարժիչը գործի գցելուց հետո չհայտնվի որևէ նոր ուղևոր: Ակադեմիկոսները, զսպելով իրանց ծիծաղը, պատասխանեցին՝ դա դեռ ոչինչ չի նշանակում, և իմ գծագրերը ոչ մի կապ չեն կարող ունենալ այդ ամեի հետ:
Դե ինչ...տեսնենք:"

Պետք է ասեմ, որ այս տղան՝ Անդրանիկը, ինձ միանշանակ դուր է գալիս: Եվ դա ոչ թե նրա բացառիկ խելքի, այլ մտքի այլընտրանքային ընթացքի շնորհիվ: Երբեմն շատ տարօրինակ իրադարձություններ տեղի են ունենում հենց մեր քթի տակ, իսկ մենք կույրի պես չենք նկատում դրանք: Ես հարցուփորձ արեցի ծնողներիցս և ինքս էլ հիշեցի այն ժամանակները, երբ շատ հաճախ օգտվում էի ավտոբուսներից՝ քաղաքից քաղաք շարժվելիս: Եվ ծնողներս, և ես հիշում ենք այդ զարմանալի երևույթը, երբ նույնիսկ դատարկ ավտոկայանում, մեքենայի շարժիչը գործի գցելուց անմիջապես հետո հայտնվում էր ինչ-որ մեկը և նստում ավտոբուսը: Դա տեղի էր ունեննում միշտ և առանց բացառություների: Հորդորում եմ ձեզ փորել ձեր սեփական հիշողությունը կամ լինել ուշադիր մյուս անգամ, երբ կլինեք ավտոբուսի մեջ և կսպասեք, թե երբ է այն շարժվելու: Հենց գալիս է վարորդը և գործի գցում շարժիչը, անպայման հայտնվում է նոր ուղևոր և ցատկում է ավտոբուսի մեջ: Միշտ: Առանց բացառությունների: Ու պետք է լինել իրական հանճար, որպեսզի այս նույնիսկ զվարճալի երևույթը կապել զուգահեռ աշխարհների տեսության հետ և համատեղել այն պոլիտարածային գծագրերի հետ:
Ես մի պահ շեղվեմ իմ աղցանից: Ուզում եմ պատրաստել կոնյակով, թեյով և դարչինով կոկտեյլ ու ներկայացնեմ ձեզ նոր հատված Անդրանիկ Իսրաելյանի օրագրից՝ գրված փորձից ուղիղ տաս րոպե անց:

"...Այժմ ես չունեմ և ոչ մի կասկած: Կան զուգահեռ աշխարհներ և նրանք խիստ ներծծված են մեզ սովոր իրականության մեջ: Փորձը հաջողվեց: Այն ինչ ես ուզում էի, ապացուցվեց թերևս ամենափայլուն կերպով: Աշխատում էին բոլոր տեսախցիկները:Ավտոկայանում գտնվող ամեն ոք, ամեն սանտիմետր քառակուսի և ամեն մի փոշու հատիկ գտնվում էր հսկողության տակ: Ու  չնայած դրան, երբ վարորդը միացրեց մեքենայի շարժիչը, զարմանալի կերպով հայտնվեց մեկը, ով չէր ֆիքսված մեր խցիկների կողմից: Այդ մեկը նյութականացվեց անմիջապես ավտոբուսի կողքին  և այնքան արագ, որ խցիկները չհասցրեցին որսալ բուն այդ պահը: Ու մինչ ես գրում եմ սա, ինձ հայտնեցին, որ խորհրավոր կերպով հայտնված ուղևորն անհետացել է նույնքան տարօրինակ ձևով, և նրան հետապնդելու գնացած օպերատիվ խմբերը կորցրել են  հետքը:
Հիմա ի՞նչ են ասելու հարգելի կադեմիկոսները: "


Ես ծափահարում եմ երիտասարդ տաղանդի հաջողությանը:
Իսկ դուք, ինչպես նաև գիտական հանրությունը, ծափահարցիք, երբ  նույն փորձը կատարվեց ամայի տափաստանում:
Բերեմ նոր հատված Անդրանիկի օրագրից:

"...Ինձ թվում է՝ իմ կոլեգաները հասկացան ներկայացված գծագրերի բուն էությանը, երբ մեր փորձը հաջողվեց նաև տափաստանում, քանզի ճաքճքված կավահողը, փշոտ ու անհրապույր բույսերն ու վայրենի քամին վերջնականապես համոզեցին նրանց, որ սա չի կարող լինել պարզապես պատահական համընկնում: Բացի այդ, նրանց դուր եկավ շարժիչի աշխատանքի և զուգահեռ ալիքների փոխազդեցության մասին ունեցած իմ տեսությունն, ինչը մասամբ բացատրում է տվյալ երևույթը":

Այս երեկո ուզում եմ փորձել նոր ապուր՝ պատրաստված տավարի մսի օշարակից, կարմիր կիսաչոր գինուց և սուլուգունի պանրից: Համոզված եմ, անկախ այս խաղախ խոհարարական փորձի արդյունքից, ես կլինեմ գոհ, քանի որ վերջապես կատարեցի այսքան հաճելի առաքելությունս ու չծանրաբեռնելով ձեր տեսողական օրգանները, հակիրճ ներկայացրեցի Անդրանիկ Իսրաելյաի փորձը:
Մնացածի մասին արդեն գիտեք ինքներդ: Ինչ վերաբերվում է ինձ, ապա ես բավականին տոլերանտ եմ վերաբերվում զուգահեռ աշխարհների բնակիչներին և կողմ եմ փոխադարձ տուրիզմի զարգացմանը: